SZAŁWIA
Szałwia była wykorzystywana jako roślina lecznicza już w starożytności. W Grecji stosowano ją jako lekarstwo na ukąszenia węża, problemy ze wzrokiem czy utratę pamięci. Arabscy uczeni twierdzili, iż spożywanie szałwii przedłuża życie.
Wykorzystywano ją także w średniowieczu jako lek na przeziębienia, gorączkę, padaczkę, choroby wątroby i zaparcia.
Współcześnie wskazuje się następujące właściwości szałwii:
ROZMARYN
Rozmaryn jest bardzo ważny w europejskiej medycynie ziołowej. Posiada szereg cennych właściwości:
TRAWA CYTRYNOWA
Trawa cytrynowa jest stosowana przede wszystkim jako napar , który jest popularnym napojem odświeżającym. Ma on przyjemny, cytrynowy smak i aromat, zwiększa zdolność koncentracji i rozjaśnia umysł. Napar z trawy cytrynowej działają przeciw depresyjnie, usprawniają procesy kojarzenia, zapamiętywania i postrzegania, znoszą nerwice wegetatywne. Pobudzają wydzielanie soków trawiennych, krążenie krwi i rozgrzewają ciało. Mają silne właściwości bakteriobójcze. Trawa cytrynowa zastosowana na skórę zmniejsza wydzielanie łoju, odświeża, znosi zapach potu, wykorzystywana jest w przypadku stanów zapalnych gardła, jamy ustnej, krtani, oskrzeli i zatok. Zioło to przynosi ulgę w problemach żołądkowych oraz w zapaleniach stawów. Jest też uważana za środek uspokajający pomagający w relaksacji. Wpływa na poprawę koncentracji, regulację procesu trawienia, ogranicza pocenie oraz odświeża.
WRZOS
Wyciągi z kwiatów wrzosu stosuje się najczęściej w połączeniu z innymi, podobnie działającymi ziołami w stanach zapalnych dróg moczowych, a także przy kamicy moczowej. Napar z kwiatów podaje się również w stanach nieżytowych żołądka i jelit, łagodnych biegunkach, bezsoczności żołądka oraz przy braku łaknienia.
WERBENA
Werbena jest pachnącą rośliną stosowaną w lecznictwie. Pochodzi z Ameryki, ale obecnie uprawiana jest na całym świecie. Werbenę jako przyprawę dodaje się do potraw dlatego, że ma bardzo przyjemny zapach, zdarza się również że jest składnikiem herbat owocowych. Zastosowanie werbeny:
GORZKA POMARAŃCZA
Gorzka pomarańcza to krzew lub małe drzewo , które osiąga wysokość do 10m.Owoc to mięsista jagoda, nieco spłaszczona, średniej wielkości, barwy ciemnopomarańczowej, w smaku owoc jest gorzki i kwaśny.
Gorzka pomarańcza jest stosowana jako składnik preparatów odchudzających , których celem jest zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej i wagi ciała. Gorzka pomarańcza jest również stosowana w zaburzeniach łaknienia, zaburzeniach trawienia, stanach skurczowych przewodu pokarmowego.
BAZYLIA
W powszechnej opinii spożywanie bazylii działa przeciwdepresyjnie, przeciwgrzybicznie, relaksująco i pobudzająco. Dodaje też sił i wigoru. Przyspiesza regenerację skóry. Bazylia łagodzi wzdęcia, kolkę, wszelkie niestrawności, koklusz, napady padaczkowe i migrenowe bóle głowy. Posiada właściwości relaksująco – uspokajające.Jest też wskazana dla osób przebywających na diecie bezsolnej. Wystarczy zmieszać ją z rozmarynem.
MIĘTA
Chyba najbardziej znane zioło łagodzące problemy trawienne.
Lek roślinny polecany do stosowania wewnętrznego, szczególnie u osób starszych, w zaburzeniach trawienia, braku apetytu, skurczach żołądka, kolce jelitowej, chorobach wątroby i dróg żółciowych. Mięta odświeża i zabija bakterie w przewodzie pokarmowym (i drogach żółciowych).
POKRZYWA
Do celów leczniczych używa się liścia i korzenia pokrzywy. Zawierają one witaminy: C, K i B2, sole mineralne, związki żelaza, potasu, wapnia oraz rozpuszczalną krzemionkę. Korzenie pokrzywy mają działanie moczopędne i ściągające. Liście zaś działają moczopędnie przeciwgośćcowo i przeciwbiegunkowo oraz hamują krwawienia. Pobudzają krążenie krwi oraz wzmacniają cały organizm. Obniżają również poziom cukru we krwi i ciśnienie.
Pokrzywa bogata w witaminy i sole mineralne (mikroelementy), zawiera także sekretynę (hormony roślinne), która pobudza czynności wydzielnicze żołądka, trzustki, wątroby i wpływa korzystnie na perystaltykę jelit. Zwiększa zawartość hemoglobiny we krwi i liczbę czerwonych ciałek, dlatego zaleca się ją przy anemii. Napar ten stosuje się też w leczeniu choroby popromiennej, kamicy nerkowej, w chorobach wyniszczających ustrój, no i oczywiście w schorzeniach gośćcowych.
GERANIUM
Ma on wyraźne właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwwirusowe i z tego względu stosuje się go dlatego przy leczeniu chorób układu oddechowego, przeziębień, grypy, kataru, kaszlu, a także stanów zapalnych zatok. Reguluje krążenie krwi i gospodarkę organizmu płynami, używa się go przy zaburzeniach krążenia, nadmiernym gromadzeniu płynów przed miesiączką oraz w przypadku cellulitisu, czyli tzw. pomarańczowej skórki na udach.
Wykorzystuje się również antydepresyjne działanie olejku geraniowego. Zmniejsza on wyraźnie napięcia nerwowe, łagodzi bóle neuralgiczne, stany lękowe i związane z nimi często zaburzenia seksualne.
PERZ
Perz jest rośliną bogatą w związki cukrowe m.in. fruktan, fruktozę, inozytol oraz kwasy organiczne, a także sole mineralne. Mannitol, kwas glikolowy i inne związki zwiększają ilość wydalanego moczu, a w nim szkodliwych produktów przemiany materii. Kwasy glikolowy i glicerolowy przyśpieszają jednocześnie procesy utleniania szkodliwych związków w tkankach, co prowadzi do obniżenia ich zawartości w organizmie. Związki zawarte w perzu, obniżają poziom tłuszczów i cholesterolu we krwi, co przeciwdziała stłuszczeniu wątroby. Ponadto kłącza perzu działają łagodnie przeczyszczająco, regulując w ten sposób częstotliwość wypróżnień. W związku z tym stosuje się je przede wszystkim jako leki moczopędne przy nieżytach nerek, obrzękach, kamicy moczowej oraz przy nadciśnieniu. Zaleca się je również przy dolegliwościach wątroby związanych z niedostatecznym wydzielaniem żółci oraz przy różnych schorzeniach związanych z nieprawidłową przemianą materii m.in. przy trądziku. Używa się ich także przy skłonności do zaparć i otyłości.