Nasiona czarnuszki siewnej od ponad 2 tysięcy lat znane są ze swych prozdrowotnych właściwości.
Od wieków spożywane były jako przyprawa do potraw oraz stosowane do produkcji nalewek, wódek i miodu pitnego. W świecie arabskim czarnuszka postrzegana jest jako panaceum, mówi się, że „leczy wszystko oprócz śmierci”.
Z nasion czarnuszki tłoczy się na zimno drogocenny olej zwany „złotem faraonów”. Nazwa ta przyjęła się od oleju znalezionego w grobowcu Tutanchamona. O czarnuszce pisali już Hipokrates, Avicenna, Pliniusz i Dioskorydes. Wzmianki na jej temat można znaleźć także w Starym Testamencie (Księga Izajasza 28: 25-27).
W Polsce roślina ta dopiero teraz zdobywa popularność w ziołolecznictwie. W medycynie naturalnej w krajach arabskich czarnuszka siewna stosowana była wspomagająco, w szczególności w schorzeniach górnych dróg oddechowych: w przeziębieniach, kaszlu, nieżycie i zapaleniach oskrzeli, nawracających infekcjach; w schorzeniach autoimmunologicznych, takich jak toczeń, reumatyzm, alergie; a także w astmie alergicznej, schorzeniach skóry, cukrzycy, nadciśnieniu i dolegliwościach żołądkowo – jelitowych.
Nasiona czarnuszki można użyć w codziennej kuchni jako dodatek do mięs czy sałatek.